تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد...

یه مدتیه دنبال جواب یه سوالم

اونم اینکه چرا ما آخر نماز سلام میدیم؟ آخر نمازه ولی ما سلام میدیم

از چند نفر پرسیدم

یکی بهم گفت نماز یه سفره به عالم ملکوت که سلام آخر نماز سوغات اون سفر هست که ما

به پیامبر که این سفر رو مدیون اوییم سلام میکنیم

یکی دیگه گفت که آدم وقتی به یه جا میخواد وارد بشه به اهل اونجا سلام میکنه. ما هم تو نماز

 به عالم ملکوت میریمو غرق عبادت میشیم و و قتی که نماز داره تموم میشه ما به دنیا و عالم

هستی سلام میکنیم یعنی عقیده داشت که تو سومین سلام منظور از « کم » عالم هستیه

یه نفر دیگه با این فکر موافق نبودو میگفت سلام دادن تو نماز اون سلامی نیست که ما فکر میکنیم .

 اون سلام نیست یه نوع تحیت و درود فرستادنه و منظور از « کم » تو سلام سوم اطرافیانن

ازیه نفردیگه پرسیدم حوصله جواب دادن نداشت،پیچوند و به ماگفت توعبادت دنبال دلیل نباش!

خلاصه کلام ما موندیم تو حکمت سلام آخر نماز

نمیدونم کدوم یک از این نظرا درسته

تو با کدوم یکی موافقی؟

اگه هم فلسفشو میدونی به ما هم بگو بلکه به جواب درستی رسیدیم