سلام به بهونه عيد .... !

اون شعري که خيلي دوسش دارم رو براتون مي فرستم !

اين مثنوي حديث پريشاني من است <\/h4>

بشنو که سوگنامه ويراني من است <\/h4>

امشب نه اينکه شام غريبان گرفته ام <\/h4>

بلکه به يمن آمدنت جان گرفته ام <\/h4>

گفتي غزل بگو،غزلم شور و حال مرد <\/h4>

بعد از تو حس شعر فنا شد،خيال مرد <\/h4>

گفتم مرو که تيره شود زندگانيم <\/h4>

با رفتنت به خاک سيه مي نشانيم <\/h4>

گفتي زمين مجال رسيدن نمي دهد <\/h4>

بر چشم باز فرصت ديدن نمي دهد <\/h4>

وقتي نقاب محور يکرنگ بودن است <\/h4>

معيار مهرورزي مان سنگ بودن است <\/h4>

ديگر چه جاي دلخوشي و عشق بازي است <\/h4>

اصلاً کدام احمق از اين عشق راضي است <\/h4>

اين عشق نيست <\/h4>

فاجعه قرن آهن است <\/h4>

من بودني که عاقبتش نيست بودن است <\/h4>